‘Een veelkleurige en ontroerende roman die een gezicht geeft aan (illegale) migranten.’ **** de Volkskrant

De nieuwe Isabel Allende – een indrukwekkende roman over moed, liefde en ballingschap

Op een koude decemberdag in 1938 wordt de vijfjarige Samuel Adler door zijn moeder op een kindertransport naar Engeland gezet. In de Kristallnacht een maand eerder hadden de nazi’s het appartement in Wenen waar het joodse gezinnetje Adler zo gelukkig was, kort en klein geslagen. Samuels vader is verdwenen, zijn moeder komt Oostenrijk niet meer uit. Hij zal zijn ouders nooit meer zien. In Engeland wordt hij opgevangen door een kinderloos echtpaar, dat hem liefdevol begeleidt naar volwassenheid. En wanneer hij vijfendertig is, emigreert Samuel naar San Francisco, om er violist bij een symfonieorkest te worden.

Vele jaren later, in 2019, vluchten de zevenjarige Anita Díaz en haar moeder voor het geweld in El Salvador naar de Verenigde Staten. Maar aan de grens worden ze van elkaar gescheiden. Haar moeder wordt teruggestuurd en het meisje blijft alleen achter in een smerig opvangkamp. Daar ontfermt Selena Durán, een jonge maatschappelijk werkster, zich over Anita en weet een veilig thuis voor haar te vinden, bij Samuel Adler. Voor Samuel is het alsof de geschiedenis zich herhaalt. Met alles wat in zijn vermogen ligt, ondersteunt hij de pogingen van Selena om Anita’s moeder op te sporen.

De wind kent mijn naam is een tijdloos verhaal van ontworteling en verlossing, van ouders die offers brengen voor hun kinderen, en van kinderen die kunnen blijven dromen, hoe onbarmhartig de omstandigheden ook zijn.

‘Blijf schrijven om het verleden vast te leggen. Blijf schrijven over wat niet vergeten mag worden.’ Barack Obama tegen Isabel Allende, bij de erkenning van de hoogste onderscheiding die een Amerikaans staatsburger kan ontvangen: de Presidential Medal of Freedom

De pers over De wind kent mijn naam:

‘Vol hartstocht, in een bloemrijke taal, waarin de magische wereld van geesten, voorouders en helderziende verwanten nooit ver weg is.’ De Telegraaf

‘In deze overrompelende roman vlecht Allende twee verschillende werelden vernuftig door elkaar.’ ZIN

‘Vol mededogen.’ Margriet

‘Mooi dat ze haar lange leven en ervaringen nog steeds kan gebruiken om zo’n geëngageerde roman te schrijven die ook nog eens lekker wegleest.’ Espanje Magazine

‘Zelfs op haar 80ste blijft de Chileense schrijfster Isabel Allende relevanter dan ooit.’ Feeling

‘De nieuwe Isabel Allende is altijd een evenement om rekening mee te houden.’ Elegance

De pers over de boeken van Isabel Allende:

‘Niks fijner dan op een lege dag aan een nieuwe, meeslepende Allende te beginnen.’ Nouveau

‘Isabel Allende weet historische gebeurtenissen altijd prachtig te verweven in haar verhalen.’ Elegance

‘De romans van Isabel Allende zijn met de jaren alleen maar beter geworden.’ de Volkskrant

‘Zeer indrukwekkend en misschien wel haar meest politieke boek.’ Het Parool

‘Allende op haar best, mooie combinatie van politiek en romantiek.’ NRC Handelsblad