Een meeslepend verhaal over de kracht van herinnering, gruwelpropaganda en politieke pornografie

In 1871 brak in Parijs een opstand uit die de geschiedenis zou ingaan als de Commune van Parijs. Op 18 maart van dat jaar joegen opstandige Parijzenaars de Franse regering hun stad uit, 72 dagen later werden zij in bloedige barricadegevechten met het leger verpletterend verslagen. Vele duizenden
werden standrechtelijk geëxecuteerd in het grootste politieke bloedbad van de negentiende eeuw. De revolutionaire triomf was even groots als kortstondig geweest, maar de herinnering eraan zou meer dan een eeuw levend worden gehouden
door generaties socialisten, communisten en anarchisten.

‘Bloed en barricaden’ laat zien hoe die herinnering aan de Commune zich ontwikkelde tot een ware mythologie met bekende symbolen als ‘De internationale’, de barricade en de rode vaan, maar ook hoe achter die symbolen een duister universum vol horror en pornografie schuilging.